7 definiții pentru muguri
MUGURÍ, pers. 3 mugurește,
vb. IV.
Intranz. (
Înv. și
reg.) A înmuguri. [
Var.:
mugurá vb. I] – Din
mugur. MUGURÍ, pers. 3 mugurește,
vb. IV.
Intranz. (
Înv. și
reg.) A înmuguri. [
Var.:
mugurá vb. I] – Din
mugur. ÎNMUGURÍ, înmuguresc,
vb. IV.
Intranz. (Despre plante) A da muguri. Într-o zi văzu că pomul înmugurește, înflorește, se scutură florile și roadele se arată. ISPIRESCU, L. 72. Uite, codru-nmugurește, ’Nmugurește, înverzește, Doru-n mine se trezește. ANT. LIT. POP. I 74. – Variante:
mugurá (DELAVRANCEA, S. 50)
vb. I,
mugurí (PANN, la TDRG, GOROVEI, C. 301)
vb. IV.
MUGURÍ vb. IV
v. înmuguri. mugurí vb., ind. prez. 3 sg. muguréște, imperf. 3 sg. mugureá; conj. prez. 3 sg. și pl. mugureáscă MUGURÍ vb. (BOT.) a înmuguri, (înv. și pop.) a odrăsli, (reg.) a împupi, a încăpuși. (Planta a ~.) MUGURI vb. (BOT.) a înmuguri, (înv. și pop.) a odrăsli, (reg.) a împupi, a încăpuși. (Planta a ~.) Muguri dex online | sinonim
Muguri definitie
Intrare: muguri
muguri verb grupa a IV-a conjugarea a VI-a