Definiția cu ID-ul 932399:
TĂLĂLĂÍ, tălălăiesc,
vb. IV.
Intranz. 1. A vorbi mult și fără rost; a palavragi, a flecări. Tălălăia, cînta, se uita pe fereastră. PAS, Z. I 99.
2. A merge încoace și-ncolo, pășind fără siguranță, a se bălăbăni; a hoinări, a vagabonda. L-a găsit hoțul ăl mare tălălăind prin sat, cu mîinile goale. La CADE.
Tălălăi dex online | sinonim
Tălălăi definitie