7 definiții pentru necomunicativ
NECOMUNICATÍV, -Ă, necomunicativi, -e,
adj. (Despre oameni) Care nu intră ușor în legătură cu ceilalți; nesociabil. –
Pref. ne- +
comunicativ. NECOMUNICATIV, -Ă, necomunicativi, -e,
adj. (Despre oameni) Care nu intră ușor în legătură cu ceilalți; nesociabil. –
Ne- +
comunicativ. *necomunicatív adj. m.,
pl. necomunicatívi;
f. necomunicatívă,
pl. necomunicatíve
necomunicátiv adj. m. comunicativ NECOMUNICATÍV adj. v. ursuz. Necomunicativ ≠ comunicativ
NECOMUNICATIV adj. insociabil, morocănos, mut, neprietenos, nesociabil, posac, posomorît, taciturn, tăcut, urîcios, ursuz, (livr.) hirsut, (pop.) sanchiu, (înv. și reg.) moros, sunducos, tăcător, (reg.) modoroi, mutac, mutăreț, (Olt.) dugos, (Mold.) pîclișit, (prin Transilv.) tăcătoi, (Bucov. și Mold.) tălmut, (fig.) închis. (Om ~; fire ~.) Necomunicativ dex online | sinonim
Necomunicativ definitie