Dicționare ale limbii române

11 definiții pentru jeb

JEB, jeburi, s. n. (Reg.) Buzunar. – Din magh. zseb.
JEB, jeburi, s. n. (Reg.) Buzunar. – Din magh. zseb.
JEB, jeburi, s. n. (Maghiarism rar) Buzunar. Le puseră amîndouă-n jeb. RETEGANUL, P. III 17. În jeburi galbini băga. ȘEZ. XII 69.
jeb (reg.) s. n., pl. jéburi
jeb s. n., pl. jéburi
JEB s. v. buzunar.
jeb (jéburi), s. n. – Buzunar. – Var. jep. Mag. zseb (Tiktin; DAR). Trans. de Nord.
jeb s. v. BUZUNAR.
jeb, jeburi, (jep, jăb), s.n. – (reg.) Buzunar: „Socăcița de la oale / Ș-o făcut jăburi la poale” (Memoria, 2001: 110). – Din magh. zseb „buzunar” (Tiktin, DA, cf. DER; DEX, MDA).
jeb, -uri, (jep, jăb), s.n. – Buzunar: „Socăcița de la oale / Ș-o făcut jăburi la poale” (Memoria 2001: 110). – Din magh. zseb „buzunar”.
jeb, jeburi s. n. (reg.) buzunar

Jeb dex online | sinonim

Jeb definitie

Intrare: jeb
jeb substantiv neutru