Definiția cu ID-ul 910729:
HÁN-TĂTAR, han-tătari,
s. m. (Și în forma han-tatar) Han1;
p. ext. dracul, naiba. Cînd calcă țara han-tatarii Eu bucuros în lupte merg. EMINESCU, O. IV 351. ◊
Expr. Din vremea lui han-tătar = de demult, străvechi. Vere Enachi! scos-ai încalte vin de cel din vremea lui han-tatar? ALECSANDRI, T. 1000. – Variantă:
hán-tatar s. m. Han dex online | sinonim
Han definitie