Dicționare ale limbii române

13 definiții pentru elexie

elecție sf [At: IST. Ț. R. 12 / V: ale~, ~iune, (îvr) elexie / Pl: ~ii / E: fr élection, lat electio, -onis] (Înv) Alegere Cf electivitate (1).[1] corectată
elecțiune sf vz elecție
elexie sf vz elecție
ELECȚIÚNE, elecțiuni, s. f. (Rar) Alegere. [Pr.: -ți-u-] – Din fr. élection, lat. electio, -onis.
ELECȚIÚNE, elecțiuni, s. f. (Rar) Alegere. [Pr.: -ți-u-] – Din fr. élection, lat. electio, -onis.
elecțiúne (rar) (-ți-u-) s. f., g.-d. art. elecțiúnii; pl. elecțiúni
elecțiúne s. f. (sil. -ți-u-), g.-d. art. elecțiúnii; pl. elecțiúni
ELÉCȚIE s.f. v. elecțiune.
ELECȚIÚNE s.f. (Rar) Alegere. [Var. elecție s.f. / cf. fr. élection, lat. electio].
ELECȚIÚNE s. f. alegere. (< fr. élection, lat. electio)
elecțiune f. alegere.
*elecțiúne f. (lat. eléctio, -ónis, d. eligere, a alege. V. aleg). Alegere făcută pin voturĭ.
elécție s. f. în sint. s. metode/mijloace de elecție 1995 Dintre care se poate alege v. planificare familială

Elexie dex online | sinonim

Elexie definitie

Intrare: elecție
elecție
elecțiune substantiv feminin
  • silabisire: -ți-u-
elexie