11 definiții pentru duplicitar
duplicitár, ~ă a [At: DN3 / Pl: ~i, ~e / E: cf duplicitate] 1 Care se prezintă sub o aparență falsă. 2 Ipocrit. modificată DUPLICITÁR, -Ă, duplicitari, -e,
adj. Fățarnic, ipocrit. – Din
duplicitate. DUPLICITÁR, -Ă, duplicitari, -e,
adj. Fățarnic, ipocrit. – Din
duplicitate. duplicitár (du-pli-)
adj. m.,
pl. duplicitári;
f. duplicitáră,
pl. duplicitáre
duplicitár adj. m. (sil. -pli-), pl. duplicitári; f. sg. duplicitáră, pl. duplicitáre DUPLICITÁR adj. v. ipocrit. Duplicitar ≠ neprefăcut, franc, sincer DUPLICITÁR, – Ă adj. Care are caracter de duplicitate; fals. [Cf.
duplicitate].
DUPLICITÁR, -Ă adj. cu caracter de duplicitate; fals. (< duplicit/ate/ + -ar)
DUPLICITÁR ~ă (~i, ~e) Cu caracter de duplicitate; fățarnic; ipocrit; iezuitic. /Din duplicitate DUPLICITAR adj. fals, fariseic, fățarnic, ipocrit, mincinos, perfid, prefăcut, șiret, viclean, (livr.) machiavelic, (rar) machiavelistic, (reg.) proclet, (înv.) fățărit, telpiz, (fig.) iezuit, iezuitic, (pop. fig.) pestriț, (înv. fig.) calp, zugrăvit. (Atitudine ~.) Duplicitar dex online | sinonim
Duplicitar definitie