19 definiții pentru destructiv
destructív, ~ă a vz distructiv distructív, ~ă a [At: NEGULICI / V: des~ / Pl: ~i, ~e / E: fr destructif] Care distruge Si: (înv) distructor, distrugător, nimicitor. DESTRUCTÍV, -Ă adj. v. distructiv. DISTRUCTÍV, -Ă, distructivi, -e,
adj. Care distruge; distrugător, nimicitor. [
Var.:
destructív, -ă adj.] – Din
fr. destructif (după distruge).
DESTRUCTÍV, -Ă adj. v. distructiv. DISTRUCTÍV, -Ă, distructivi, -e,
adj. Care distruge; distrugător, nimicitor. [
Var.:
destructív, -ă adj.] – Din
fr. destructif (după distruge).
DESTRUCTÍV, -Ă adj. v. distructiv. DISTRUCTÍV, -Ă, distructivi, -e,
adj. Care distruge; distrugător, nimicitor. – Variantă:
destructív,-ă (GALACTION, O. I 142)
adj. distructív adj. m.,
pl. distructívi;
f. distructívă,
pl. distructíve
distructív adj. m., pl. distructívi; f. sg. distructívă, pl. distructíve DISTRUCTÍV adj. v. distrugător. DESTRUCTÍV, -Ă adj. v.
distructiv. DISTRUCTÍV, -Ă adj. Distrugător, nimicitor. [Var. destructiv, -ă adj. / < fr. destructif, după
distruge].
DISTRUCTÍV, -Ă adj. distrugător. (< fr. destructif)
DISTRUCTÍV ~ă (~i, ~e) Care distruge; distrugător; nimicitor; zdrobitor; ucigător. /<fr. distructif distructiv a. ce cauzează distrucțiunea.
*destructív, -ă adj. (lat. destructivus). Care cauzează distrugere: acțiunea destructivă a apelor la suprafața pămîntuluĭ. – Și
di- (it. distruttivo).
DISTRUCTIV adj. devastator, dezastruos, distrugător, nimicitor, pustiitor, ruinător, (rar) prăpăditor, (înv. și pop.) pierzător, (înv.) dărăpănător, pustiicios, risipitor, ruinos. (Acțiunea ~ a vîntului.) Destructiv dex online | sinonim
Destructiv definitie