14 definiții pentru brigandaj
brigandáj sn [At: DA / Pl: ~e / E: fr brigandage] (Frm) Tâlhărie la drumul mare. BRIGANDÁJ, brigandaje,
s. n. (Franțuzism) Tâlhărie la drumul mare. – Din
fr. brigandage. BRIGANDÁJ, brigandaje,
s. n. (Franțuzism) Tâlhărie la drumul mare. – Din
fr. brigandage. BRIGANDÁJ, brigandaje,
s. n. (Franțuzism) Tîlhărie, hoție la drumul mare.
BRIGANDÁJ, brigandaje,
s. n. (Franțuzism) Tâlhărie la drumul mare. –
Fr. brigandage. brigandáj (
livr.)
s. n.,
pl. brigandáje
brigandáj s. n., pl. brigandáje BRIGANDÁJ s. v. banditism, gangsterism, jaf, tâlhărie. BRIGANDÁJ s.n. Tâlhărie, hoție la drumul mare. [< fr. brigandage].
BRIGANDÁJ s. n. tâlhărie. (< fr. brigandage)
BRIGANDÁJ n. Faptă de brigand; tâlhărie. /<fr. brigandage brigandaj n.
1. hoție cu mâna înarmată;
2. jaf, prădăciune revoltătoare.
*brigandáj n., pl. e (fr. brigandage). Tîlhărie de codru. Fig. Concusiune, jaf: administrațiunea luĭ n’a fost de cît un brigandaj.
brigandaj s. v. BANDITISM. GANGSTERISM. JAF. TÎLHĂRIE. Brigandaj dex online | sinonim
Brigandaj definitie
Intrare: brigandaj
brigandaj substantiv neutru