grăpătură

7 definiții pentru grăpătură

GRĂPĂTÚRĂ, grăpături, s. f. (Rar) Grăpat. – Grăpa + suf. -ătură.

GRĂPĂTÚRĂ, grăpături, s. f. (Rar) Grăpat. – Grăpa + suf. -ătură.

GRĂPĂTÚRĂ, grăpături, s. f. Grăpat. Cei ce au vite trăgătoare... vor face trei pogoane de ogor și două pogoane arătură de a doua, semănătură și grăpătură cu grapele. SANDU-ALDEA, D. N. 214.

grăpătúră (rar) s. f., g.-d. art. grăpătúrii; pl. grăpătúri

grăpătúră s. f., g.-d. art. grăpătúrii; pl. grăpătúri

GRĂPĂTÚRĂ s. v. grăpare, grăpat.

grăpătu s. v. GRĂPARE. GRĂPAT.