Dicționare ale limbii române

7 definiții pentru troncănit

TRONCĂNÍT, troncănituri, s. n. Troncănire. – V. troncăni.
TRONCĂNÍT, troncănituri, s. n. Troncănire. – V. troncăni.
TRONCĂNÍT, troncănituri, s. n. Troncănire.
troncănít s. n., pl. troncăníturi
troncănít s. n., pl. troncăníturi
TRONCĂNÍT s. v. troncănire.
TRONCĂNIT s. troncănire, troncăt.

Troncănit dex online | sinonim

Troncănit definitie

Intrare: troncănit (zgomot; -uri)
troncănit zgomot; -uri substantiv neutru