7 definiții pentru troncănit
TRONCĂNÍT, troncănituri,
s. n. Troncănire. –
V. troncăni. TRONCĂNÍT, troncănituri,
s. n. Troncănire. –
V. troncăni. TRONCĂNÍT, troncănituri,
s. n. Troncănire.
troncănít s. n.,
pl. troncăníturi
troncănít s. n., pl. troncăníturi TRONCĂNÍT s. v. troncănire. TRONCĂNIT s. troncănire, troncăt. Troncănit dex online | sinonim
Troncănit definitie
Intrare: troncănit (zgomot; -uri)
troncănit zgomot; -uri substantiv neutru