Dicționare ale limbii române

8 definiții pentru ost

OST, osturi, s. n. (Înv.) Est, răsărit. Din osturi bate crivăț. – Din germ. Ost(en).
OST, osturi, s. n. (Înv.) Est, răsărit. Din osturi bate crivăț. – Din germ. Ost(en).
ost (înv.) s. n., pl. ósturi
ost s. n., pl. ósturi
OST s. v. est, orient, răsărit.
nord-ost s. v. NORD-EST.
ost s. v. EST. ORIENT. RĂSĂRIT.
sud-ost s. v. SUD-EST.

Ost dex online | sinonim

Ost definitie

Intrare: ost (subst.)
ost subst. substantiv neutru