8 definiții pentru walkie-talkie
WALKIE-TALKIE, walkie-talkie,
s. n. (
Tehn.) Aparat portabil de emisie-recepție la mică distanță; talkie-walkie. [
Pr.: ŭochitóchi] –
Cuv. engl. WALKIE-TALKIE s. n. (
Tehn.) Aparat portabil de emisie-recepție la mică distanță; talkie-walkie. [
Pr.: uóki-tóki] –
Cuv. engl. walkie-talkie (
angl.) [
pron. ŭochitóchi]
s. n.,
art. walkie-talkie-ul;
pl. walkie-talkie
WALKIE-TÁLKIE s. v. telemobil. WALKIE-TALKIE s.n. Aparat radiotelefonic portativ emițător și receptor, construit pentru comunicații la distanțe scurte. [Pron. wóki-tóki, scris și walky-talky. / < engl., fr. walkie-talkie, cf. engl. walk = plimbare, talk = vorbă].
WALKY-TALKY s.n. v.
walkie-talkie. WALKIE-TALKIE UÓKI-TÓKI/ s. n. aparat portativ de radioemisie-recepție, pentru comunicații la distanțe scurte; talkie-walkie. (< engl., fr. walkie-talkie)
WALKIE-TALKIE [pr.: uóchi-tóchi] n. Aparat portativ de radio emisie-recepție. /Cuv. engl. Walkie-talkie dex online | sinonim
Walkie-talkie definitie
Intrare: walkie-talkie
walky-talky substantiv neutru
walkie-talkie substantiv neutru