11 definiții pentru târșiitură
TÂRȘÂITÚRĂ, târșâituri,
s. f. Târșâit1. [
Pr.: -șâ-i-. –
Var.: (
reg.)
târșiitúră s. f.] –
Târșâi +
suf. -tură.
TÂRȘIITÚRĂ s. f. v. târșâitură. TÂRȘÂITÚRĂ, târșâituri,
s. f. Târșâit1. [
Pr.: -șâ-i-. –
Var.: (
reg.)
târșâitúră s. f.] –
Târșâi +
suf. -tură.
TÂRȘIITÚRĂ s. f. v. târșâitură. TÎRȘIITÚRĂ s. f. v. tîrșîitură. TÎRȘÎITÚRĂ, tîrșîituri,
s. f. Tîrșîit1. (Și în forma tîrșiitură) Încremenii cum căzusem... Niște tîrșiituri de pași... Cine m-o fi urmărit? DELAVRANCEA, H. T. 204. – Variantă:
tîrșiitură s. f. târșâitúră (-șâ-i-)
s. f.,
g.-d. art. târșâitúrii;
pl. târșâitúri
târșâitúră s. f., g.-d. art. târșâitúrii; pl. târșâitúri TÂRȘÂITÚRĂ s. v. târșâit. tîrșîitúră f., pl. ĭ. Zgomotu tîrșîĭeliĭ.
TÎRȘÎITURĂ s. tîrșîială, tîrșîit. Târșiitură dex online | sinonim
Târșiitură definitie
Intrare: târșâitură
târșâitură substantiv feminin