7 definiții pentru restitutoriu
RESTITUTÓRIU, -IE, restitutorii,
adj. (
Jur.) Prin care se cere o restituire. – Din
lat. restitutorius. RESTITUTÓRIU, -IE, restitutorii,
adj. (
Jur.) Prin care se cere o restituire. – Din
lat. restitutorius. restitutóriu [riu
pron. rĭu]
adj. m.,
f. restitutórie (-ri-e);
pl. m. și
f. restitutórii
restitutóriu (jur.) adj. m. (sil. mf. -sti-) [-riu pron. -riu], f. restitutórie (sil. -ri-e); pl. m. și f. restitutórii RESTITUTÓRIU, -IE adj. Prin care se cere o restituire. [Pron. -riu. / < lat. restitutorius, cf. fr. restitutoire].
RESTITUTÓRIU, -IE adj. (jur.) prin care se cere o restituire. (< fr. restitutoire)
RESTITUTÓRIU ~e (~i) jur. (despre acte) Prin care se cere o restituire. /<lat. restitutorius, fr. restitutoire Restitutoriu dex online | sinonim
Restitutoriu definitie
Intrare: restitutoriu
restitutoriu adjectiv
- silabisire: -sti-
- pronunție: -riu pr. -rĭu