Dicționare ale limbii române

7 definiții pentru refractarism

REFRACTARÍSM s. n. (Rar) Atitudine refractară; împotrivire, nesupunere. – Refractar + suf. -ism.
REFRACTARÍSM s. n. (Rar) Atitudine refractară; împotrivire, nesupunere. – Refractar + suf. -ism.
REFRACTARÍSM s. n. (Neobișnuit) Atitudine refractară; împotrivire, nesupunere. Unii sînt impacientați de refractarismul nostru. HOGAȘ, DR. II 204.
refractarísm (rar) (re-frac-) s. n.
refractarísm s. n. (sil. -frac-)
REFRACTARÍSM s.n. (Rar) Atitudine refractară; împotrivire, nesupunere. [< refractar + -ism].
REFRACTARÍSM n. rar Atitudine a celui care este refractar. [Sil. -frac-] /refractar + suf. ~ism

Refractarism dex online | sinonim

Refractarism definitie

Intrare: refractarism
refractarism substantiv neutru
  • silabisire: -frac-