ROENTGENTERAPÍE s. f. v. röntgenterapie.

RÖNTGENTERAPÍE s. f. (Med.) Radioterapie. [Pr.: rönt-ghen-. – Var.: roentgenterapíe s. f.] – Din fr. röntgenthérapie, germ. Röntgentherapie.

ROENTGENTERAPÍE s. f. v. röntgenterapie.

RÖNTGENTERAPÍE s. f. (Med.) Radioterapie. [Pr.: rönt-ghen-. – Var.: roentgenterapíe s. f.] – Din fr. röntgenthérapie, germ. Röntgentherapie.

ROENTGENTERAPÍE s. f. Radioterapie. – Pronunțat: röntghenterapie.

!röntgenterapíe [ge pron. ghe] (rönt-) s. f., art. röntgenterapía, g.-d. röntgenterapíi, art. röntgenterapíei

röntgenterapíe/roentgenterapíe s. f. [pron. germ. rönt-ghen-], art. röntgenterapía/roentgenterapía, g.-d. röntgenterapíi/roentgenterapíi, art. röntgenterapíei/roentgenterapíei

RÖNTGENTERAPÍE s. v. radioterapie.

ROENTGENTERAPÍE s.f. Terapie cu raze roentgen; radioterapie. [Gen. -iei. / cf. fr. röntgenthérapie, germ. Röntgentherapie].

ROENTGENTERAPÍE s. f. elem. röntgenterapie.

RÖNTGENTERAPÍE / ROENTGENTERAPÍE s. f. tratament cu raze röntgen. (< fr. röntgenthérapie)

ROENTGENTERAPIE [pr.: röntghenterapíe] f. Metodă de tratament al unor boli prin acțiunea fiziologică a razelor X. [Var. röntgenterapie] /<fr. rontgentherapie, germ. Röntgentherapie