PAPUCÉL, papucei, s. m. Diminutiv al lui papuc1; papucaș. – Papuc1 + suf. -el.

PAPUCÉL, papucei, s. m. Diminutiv al lui papuc1; papucaș. – Papuc1 + suf. -el.

PAPUCÉL, papucei, s. m. Papucaș. Mă duc cu tata la Ieși. Să-mi cumpere papucei... Ca să joc hora cu ei. ȘEZ. I 75.

papucél s. m., pl. papucéi, art. papucéii

papucél s. m., pl. papucéi

PAPUCÉL s. papucaș.

PAPUCEL s. papucaș.