Dicționare ale limbii române

3 definiții pentru operculiform

operculifórm adj. m., pl. operculifórmi; f. sg. operculifórmă, pl. operculifórme
OPERCULIFÓRM, -Ă adj. opercular (2). (< germ. operculiform)
OPERCULI- „capac, opercul”. ◊ L. operculum „capac” > fr. operculi-, engl. id. > rom. operculi-. □ ~fer (v. -fer), adj., prevăzut cu un opercul; ~form (v. -form), adj., de forma unui opercul.

Operculiform dex online | sinonim

Operculiform definitie

Intrare: operculiform
operculiform adjectiv