8 definiții pentru murmuitor
MURMUITÓR, -OÁRE, murmuitori, -oare,
adj. (
Înv.) Murmurător. [
Pr.: -mu-i-] –
Murmui +
suf. -tor.
MURMUITÓR, -OÁRE, murmuitori, -oare,
adj. (
Înv.) Murmurător. [
Pr.: -mu-i-] –
Murmui +
suf. -tor.
MURMUITÓR, -OÁRE, murmuitori, -oare,
adj. (Rar) Care murmură. Împlu aend văratic de mireasmă și răcoare A popoarelor de muște sărbători murmuitoare. EMINESCU, O. I 85.
murmuitór (
înv.) (-mu-i-)
adj. m.,
pl. murmuitóri;
f. sg. și
pl. murmuitoáre
murmuitór adj. m. (sil. -mu-i-), pl. murmuitóri; f. sg. și pl. murmuitoáre MURMUITÓR adj. v. murmurător, susurător, șopotitor. murmuitor a. care scoate un murmur: a popoarelor de muște sărbători murmuitoare EM.
murmuitor adj. v. MURMURĂTOR. SUSURĂTOR. ȘOPOTITOR. Murmuitor dex online | sinonim
Murmuitor definitie