9 definiții pentru izvoditor
IZVODITÓR, izvoditori,
s. m. (
Înv.) Cronicar;
p. gener. scriitor, autor. –
Izvodi +
suf. -tor.
IZVODITÓR, izvoditori,
s. m. (
Înv.) Cronicar;
p. gener. scriitor, autor. –
Izvodi +
suf. -tor.
IZVODITÓR, izvoditori,
s. m. (Învechit și arhaizant) Istoric, istoriograf, cronicar;
p. ext. scriitor, autor. Fericim pre izvoditorii cărții romînești. GOLESCU, Î. 21.
izvoditór (
înv.)
s. m.,
pl. izvoditóri
izvoditór s. m., pl. izvoditóri IZVODITÓR s. v. autor, inventator, istoric, istoriograf.
IZVODITÓR ~i m. înv. 1) Autor de cronici; cronicar; cronograf. 2) Autor de opere literare; scriitor. /a izvodi + suf. ~tor izvoditor m. începător, pricinuitor.
izvoditor s. v. AUTOR. INVENTATOR. ISTORIC. ISTORIOGRAF. Izvoditor dex online | sinonim
Izvoditor definitie
Intrare: izvoditor
izvoditor substantiv masculin