Dicționare ale limbii române
izvoditor definitie
9 definiții pentru izvoditor
IZVODITÓR, izvoditori, s. m. (Înv.) Cronicar; p. gener. scriitor, autor. – Izvodi + suf. -tor.
- sursa: DEX '09 2009
- permalink
IZVODITÓR, izvoditori, s. m. (Înv.) Cronicar; p. gener. scriitor, autor. – Izvodi + suf. -tor.
- sursa: DEX '98 1998
- permalink
IZVODITÓR, izvoditori, s. m. (Învechit și arhaizant) Istoric, istoriograf, cronicar; p. ext. scriitor, autor. Fericim pre izvoditorii cărții romînești. GOLESCU, Î. 21.
- sursa: DLRLC 1955-1957
- permalink
izvoditór (înv.) s. m., pl. izvoditóri
- sursa: DOOM 2 2005
- permalink
izvoditór s. m., pl. izvoditóri
- sursa: Ortografic 2002
- permalink
IZVODITÓR s. v. autor, inventator, istoric, istoriograf.
- sursa: Sinonime 2002
- permalink
IZVODITÓR ~i m. înv. 1) Autor de cronici; cronicar; cronograf. 2) Autor de opere literare; scriitor. /a izvodi + suf. ~tor
- sursa: NODEX 2002
- permalink
izvoditor m. începător, pricinuitor.
- sursa: Șăineanu, ed. VI 1929
- permalink
izvoditor s. v. AUTOR. INVENTATOR. ISTORIC. ISTORIOGRAF.
- sursa: Sinonime82 1982
- permalink
izvoditor dex
Intrare: izvoditor
izvoditor
substantiv masculin