13 definiții pentru instituționalizare
INSTITUȚIONALIZÁ, instituționalizez,
vb. I.
Tranz. A face să dobândească un caracter instituțional, oficial; a oficializa. [
Pr.: -ți-o-] – Din
fr. institutionnaliser. INSTITUȚIONALIZÁRE, instituționalizări,
s. f. Acțiunea de a instituționaliza. [
Pr.: -ți-o-] –
V. instituționaliza. INSTITUȚIONALIZÁ, instituționalizez,
vb. I.
Tranz. A face să dobândească un caracter instituțional, oficial; a oficializa. [
Pr.: -ți-o-] – Din
fr. institutionnaliser. INSTITUȚIONALIZÁRE, instituționalizări,
s. f. Acțiunea de a instituționaliza. [
Pr.: -ți-o-] –
V. instituționaliza. *instituționalizá (a ~) (-ți-o-)
vb.,
ind. prez. 3 instituționalizeáză
instituționalizá vb. (sil. -ți-o-), ind. prez. 1 sg. instituționalizéz, 3 sg. și pl. instituționalizeáză
INSTITUȚIONALIZÁ vb. a oficializa. (A ~ un așezământ.) INSTITUȚIONALIZÁRE s. oficializare. (ă unei fundații.) INSTITUȚIONALIZÁ vb. I. tr. A da caracter instituțional. [Pron. -ți-o-. / cf. fr. institutionnaliser].
INSTITUȚIONALIZÁRE s.f. Acțiunea de a instituționaliza. [Pron. -ți-o-. / <
instituționaliza].
INSTITUȚIONALIZÁ vb. tr. a da caracter instituțional, oficial. (< fr. institutionnaliser)
A INSTITUȚIONALIZÁ ~éz tranz. A face să dobândească un caracter instituțional, oficial; a oficializa. /<fr. institutionnaliser instituționalizáre s. f. Acțiunea de a conferi caracter oficial ◊ „Se preconizează și o instituționalizare a «Casandrei», în sensul câștigării unei independențe, a unui profil mai apropiat de cel al teatrelor profesioniste.” Cont. 25 VII 69 p. 4; v. și ecologic (din instituționaliza, după fr. institutionalisation; DMN 1956; DN3) Instituționalizare dex online | sinonim
Instituționalizare definitie
Intrare: instituționalizare
instituționalizare substantiv feminin
Intrare: instituționaliza
instituționaliza verb grupa I conjugarea a II-a