imprób adj. m., pl. impróbi; f. sg. impróbă, pl. impróbe

IMPRÓB, -Ă adj. Lipsit de probitate, necinstit. [Cf. fr. improbe].

IMPRÓB, -Ă adj. lipsit de probitate, necinstit. (< fr. improbe)

IMPRÓB ~ă (~i, ~e) Care este lipsit de probitate; incorect; necinstit. /<fr. improbe, lat. improbus

*imprób, -ă adj. (lat. improbus). Rar. Lipsit de probitate, necinstit.