ILEGITIMITÁTE s. f. (Livr.) Lipsă de legitimitate; caracter nelegitim. – Din fr. illégitimité.

ILEGITIMITÁTE s. f. (Rar) Lipsă de legitimitate; caracter nelegitim. – Din fr. illégitimité.

ilegitimitáte (livr.) s. f., g.-d. art. ilegitimitắții

ilegitimitáte s. f., g.-d. art. ilegitimității

ILEGITIMITÁTE s. v. nelegitimitate.

ILEGITIMITÁTE s.f. (Rar) Nelegitimitate. [Cf. fr. illégitimité].

ILEGITIMITÁTE s. f. caracter nelegitim. (< fr. illégitimité)

*ilegitimitáte f. (d. ilegitim). Caracteru lucruluĭ ilegitim.