Dicționare ale limbii române

14 definiții pentru ilar

HILÁR2, -Ă, hilari, -e, adj. Ilariant (1). [Var.: ilár, -ă adj.] – Din fr. hilaire, lat. hilaris.
ILÁR, -Ă v. hilar.
HILÁR2, -Ă, hilari, -e, adj. V. ilar.
ILÁR, -Ă, ilari, -e, adj. Ilariant (1). [Var.: hilár, -ă adj.] – Din fr. hilare, lat. hilaris.
ILÁR, -Ă, ilari, -e, adj. (Rar) Care este în stare de ilaritate; care stîrnește rîsul, ilariant. Figură ilară.
!hilár2/ilár (ilariant) adj. m., pl. hilári/ilári; f. hiláră/iláră, pl. hiláre/iláre
ilár v. hilár2
ilár (hazliu) adj. m., pl. ilári; f. sg. iláră, pl. iláre
ILÁR adj. v. amuzant, comic, hazliu, nostim, vesel.
ILÁR, -Ă adj. (Rar) Ilariant. [Cf. fr. hilare].
ILÁR, -Ă adj. ilariant. (< fr. hilare)
ilár m. Chefal mic (mugil saliens).
íler n. (ngr. ileri și léleres). Munt. Rar. Pojar, cor (o boală). – Și ílăr.
ilar adj. v. AMUZANT. COMIC. HAZLIU. NOSTIM. VESEL.

Ilar dex online | sinonim

Ilar definitie

Intrare: hilar (de râs)
ilar 1 adj. adjectiv
hilar adjectiv
Intrare: ilăr
ilăr
Intrare: ilar (iht.)
ilar 2 s.m. substantiv masculin