8 definiții pentru hăimănire
HĂIMĂNÍ, hăimănesc,
vb. IV.
Intranz. (Rar) A umbla haimana, a hoinări. – Din
haimana. HĂIMĂNÍ, hăimănesc,
vb. IV.
Intranz. (Rar) A umbla haimana, a hoinări. – Din
haimana. HĂIMĂNÍ, hăimănesc,
vb. IV.
Intranz. (Rar) A umbla haimana, a hoinări. Apucă-te zic, de muncă și nu umbla hăimănind. PANN, P. V. I 141.
hăimăní (a ~) (
înv.)
vb.,
ind. prez. 1
sg. și 3
pl. hăimănésc,
imperf. 3
sg. hăimăneá;
conj. prez. 3 să hăimăneáscă
hăimăní vb., ind. prez. 1 sg. și 3 pl. hăimănésc, imperf. 3 sg. hăimăneá; conj. prez. 3 sg. și pl. hăimăneáscă HĂIMĂNÍ vb. v. hoinări, vagabonda. A HĂIMĂNÍ ~ésc intranz. rar 1) A fi haimana; a avea existență de haimana; a hoinări; a vagabonda. 2) fam. A umbla mult și fără rost (ca o haimana); a hoinări; a vagabonda; a rătăci. /Din haimana hăimăni vb. v. HOINĂRI. VAGABONDA. Hăimănire dex online | sinonim
Hăimănire definitie
Intrare: hăimăni
hăimăni verb grupa a IV-a conjugarea a VI-a