Dicționare ale limbii române

Definiția cu ID-ul 968149:

GRAD cf. sl. гpaдъ „grindină” și sl. гpaднмиp (Weig). 1. Grad zis și Grid (sic) Văsii, ard., 1700 (BCI XII 69); Grad pren. (Dm; Mar); fam., act.; -ul Șarbanovici 1348, vlah din Serbia (A Ist III 85; DR I 196). 2. Grada b. (Ștef); – Dumșa (16 A I 106). 3. Grade (AO X 129); -a pren. (P11 fila 27; Giur 81; 16 B IV 104); -a, călăraș, 1655 (Sd IV 38). 4. Gradi fam. (Isp IV2). 5. Gradoe (AO XVIII 474). 6. Gredescul (Bez I 22); Grădescu, mold. -escul, Stoica (17 B II 175): -ești neam brașovean, 1780 (BCI XII 88); -ești s. (Dm). 7. Grădan, Ioan, ard. (Met 138). 8. Grădoman, boier 1521 – 29 (P. Gov. f°14 vo) v. și GRĂD.

Grad dex online | sinonim

Grad definitie