Dicționare ale limbii române

7 definiții pentru dijmuitor

dijmuitór sm [At: I. GOLESCU, C. / P: ~mu-i~ / V: (înv) dicim~ / Pl: ~i / E: dijmui + -tor] (Înv) Dijmar.
DIJMUITÓR, dijmuitori, s. m. Dijmar. [Pr.: -mu-i-] – Dijmui + suf. -tor.
DIJMUITÓR, dijmuitori, s. m. Dijmar. [Pr.: -mu-i-] – Dijmui + suf. -tor.
dijmuitór (-mu-i-) s. m., pl. dijmuitóri
dijmuitór s. m. (sil. -mu-i-), pl. dijmuitóri
DIJMUITÓR s. (IST.) dijmar. (~ul strângea dijma.)
DIJMUITOR s. (IST.) dijmar. (~ strîngea dijma.)

Dijmuitor dex online | sinonim

Dijmuitor definitie

Intrare: dijmuitor
dijmuitor substantiv masculin
  • silabisire: -mu-i-