Dicționare ale limbii române

8 definiții pentru deplanta

deplanta vt [At: DEX / Pzi: ~téz / E: fr déplanter] 1 A scoate un copac dintr-un loc pentru a-l planta în altă parte. 2 A dezgropa, a ridica minele explozive de pe un teren minat.
DEPLANTÁ, deplantez, vb. I. Tranz. 1. A scoate un copac dintr-un loc pentru a-l planta în altă parte. 2. A dezgropa, a ridica minele explozive de pe un teren minat. – Din fr. déplanter.
DEPLANTÁ, deplantez, vb. I. Tranz. 1. A scoate un copac dintr-un loc pentru a-l planta în altă parte. 2. A dezgropa, a ridica minele explozive de pe un teren minat. – Din fr. déplanter.
deplantá (a ~) (de-plan-) vb., ind. prez. 3 deplanteáză
deplantá vb. (sil. -plan-), ind. prez. 3 sg. deplanteáză
DEPLANTÁ vb. I. tr. 1. (Franțuzism) A scoate (un copac) dintr-un anumit loc pentru a-l planta în altă parte. 2. (Mil.) A dezgropa, a ridica mine explozive. [< fr. déplanter].
DEPLANTÁ vb. tr. 1. a scoate (un copac) dintr-un anumit loc pentru a-l replanta. 2. a dezgropa mine explozive. (< fr. déplanter)
A DEPLANTÁ ~éz tranz. (copaci, arbuști plantați) A scoate dintr-un loc pentru a planta în altă parte. /<fr. déplanter

Deplanta dex online | sinonim

Deplanta definitie

Intrare: deplanta
deplanta verb grupa I conjugarea a II-a
  • silabisire: -plan-