3 definiții pentru dălcăuț
DĂLCĂÚȚ, dălcăuți,
s. m. (
Fam.) Prieten; ortac. –
Et. nec. DĂLCĂÚȚ, dălcăuți,
s. m. (
Fam.) Prieten; ortac. –
Et. nec. DĂLCĂÚȚ, dălcăuți,
s. m. (Familiar) Prieten, ortac. Meșterii sînt dălcăuții mei de petrecere și scandaluri. G. M. ZAMFIRESCU, SF. M. N. II 131.
Dălcăuț dex online | sinonim
Dălcăuț definitie
Intrare: dălcăuț
dălcăuț substantiv masculin admite vocativul