Dicționare ale limbii române

Definiția cu ID-ul 1028502:

bălúșcă sf [At. PANȚU, Pl. / Pl: ~ște / E: băl + -ușcă] Plantă erbacee din familia liliaceelor, cu flori albe, mari sau mici (Ornithogalum umbellatum) Si: ceapa-ciorii, găiniță, găinușă, laptele-păsării, lapte, plisc-păsăresc Vz plisc, rogojea.

Bălușcă dex online | sinonim

Bălușcă definitie