8 definiții pentru burnițeală
BURNIȚEÁLĂ, burnițeli,
s. f. (Rar) Bură. –
Burniță +
suf. -eală.
BURNIȚEÁLĂ, burnițeli,
s. f. Bură. –
Burniță +
suf. -eală.
BURNIȚEÁLĂ, burnițeli,
s. f. Burniță. Au mai răposat alții și pe drumul lung cu hîrtoape, în burnițeala rece și cenușie a înserării. PAS, L. I 324.
BURNIȚEÁLĂ, burnițeli,
s. f. Bură. – Din
burniți (= burnița) +
suf. -eală.
burnițeálă (rar)
s. f.,
g.-d. art. burnițélii;
pl. burnițéli
burnițeálă s. f., g.-d. art. burnițélii; pl. burnițéli
BURNIȚEÁLĂ s. v. burniță. BURNIȚEALĂ s. (MET.) bură, burniță, țîrcîială, țîrîială, (reg.) buruială, roureală. (Afară cade o ~.) Burnițeală dex online | sinonim
Burnițeală definitie
Intrare: burnițeală
burnițeală substantiv feminin