Dicționare ale limbii române

7 definiții pentru bondocel

bondocél, -eá a [At: TEODORESCU, P. P. 562 / Pl: ~ei, ~e / E: bondoc + -el] 1-2 (Șhp) (Cam) bondoc.
BONDOCÉL, -EÁ, bondocei, -ele, adj. Diminutiv al lui bondoc. – Bondoc + suf. -el.
BONDOCÉL, -EÁ, bondocei, -ele, adj. Diminutiv al lui bondoc. – Bondoc + suf. -el.
BONDOCÉL, -EÁ, bondocei, -ele, adj. (Familiar) Diminutiv al lui bondoc. Turcul mărunțel, Mărunțel și bondocei. TEODORESCU, P. P. 562.
BONDOCÉL, -EÁ, bondocei, -ele, adj. Diminutiv al lui bondoc.
bondocél (fam.) adj. m., pl. bondocéi; f. bondoceá, pl. bondocéle
bondocél adj. m., pl. bondocéi; f. sg. bondoceá, pl. bondocéle

Bondocel dex online | sinonim

Bondocel definitie

Intrare: bondocel
bondocel adjectiv