6 definiții pentru binemirositor
BINEMIROSITÓR, -OÁRE, binemirositori, -oare,
adj. Care miroase frumos; parfumat, aromat. –
Bine + mirositor. [idem DEX ’84]
BINEMIROSITÓR, -OÁRE, binemirositori, -oare,
adj. Care miroase frumos, parfumat. Zîna... scoțînd din sîn... un mănunchi de flori binemirositoare, i-l dete ca semn de iubire fiască. ISPIRESCU, L. 39.
BINEMIROSITÓR, -OÁRE, binemirositori, -oare,
adj. Care miroase frumos, bine. – Din
bine1 +
mirositor. bíne mirositór adv. + adj. BINEMIROSITÓR adj. v. aromat, aromatic, îmbălsămat, îmbătător, înmiresmat, parfumat. binemirositor adj. v. AROMAT. AROMATIC. ÎMBĂLSĂMAT. ÎMBĂTĂTOR. ÎNMIRESMAT. PARFUMAT. Binemirositor dex online | sinonim
Binemirositor definitie