7 definiții pentru bancrut
bancrút (rar)
s. m.,
pl. bancrúți
bancrút s. m. (sil. mf. banc -), pl. bancrúți BANCRÚT, bancruți, s.m. (sil. mf. banc-).
BANCRÚT s.m. Bancrutar. [< germ. Bankrott, cf. it. bancarottiere].
BANCRÚT s. m. Bancrutar. (din germ. Bankrott)
Bancrut dex online | sinonim
Bancrut definitie
Intrare: bancrut
bancrut substantiv masculin