7 definiții pentru arcuitură
arcuitúră sf [At: PONTBRIANT, D. / Pl: ~ri / E: arcui + ~(i)tură] 1-4 Arcuire (1). 5 Parte arcuită (1) a unui obiect. ARCUITÚRĂ, arcuituri,
s. f. Parte a unui obiect (încovoiat) în formă de arc. [
Pr.: -cu-i-] –
Arcui +
suf. -tură.
ARCUITÚRĂ, arcuituri,
s. f. Parte a unui obiect (încovoiat) în formă de arc. [
Pr.: -cu-i-] –
Arcui +
suf. -tură.
ARCUITÚRĂ, arcuituri,
s. f. (Rar) Încovoietură în formă de arc.
ARCUITÚRĂ, arcuituri,
s. f. Parte a unui obiect încovoiat în formă de arc. – Din
arcui +
suf. -(i)tură.
!arcuitúră (-cu-i-)
s. f.,
g.-d. art. arcuitúrii;
pl. arcuitúri
arcuitúră s. f., g.-d. art. arcuitúrii; pl. arcuitúri Arcuitură dex online | sinonim
Arcuitură definitie
Intrare: arcuitură
arcuitură substantiv feminin