15 definiții pentru șustăr
ȘÚSTĂR, șustări,
s. m. (
Reg.) cizmar. [
Var.:
șúștăr, șúșter s. m.] – Din
germ. Schuster. ȘÚȘTĂR, șuștări,
s. m. (
Reg.) Cizmar. [
Var.:
șúșter s. m.] – Din
germ. Schuster. șústăr / șúștăr (
reg.)
s. m.,
pl. șústări / șúștări
șúștăr/șústăr s. m., pl. șúștări/șústări ȘÚȘTĂR s. v. cizmar, pantofar. șúștăr (-ri), s. m. – (
Trans. de N) Cizmar.
Germ. Schuster.
șúștăr, șúștări, s.m. (reg.) 1. cizmar. 2. (în forma: șustăr) meșter-strică. 3. gândăcel de culoare arămie, verde-deschis pe spate, cu puncte albe pe fiecare elitră; repede. șuștăr s. v. CIZMAR. PANTOFAR. șúștăr, șușteri, (șușter), s.m. – (reg.) Cizmar, pantofar. ♦ (onom.) Șușteru, poreclă în Rohia (Birdas, 1994: 83); Șușter, poreclă în Poienile de sub Munte. – Din germ. Schuster „cizmar” (DER, DEX, MDA). șúștăr, șușteri, (șușter), s.m. – Cizmar, pantofar. Șușteru, poreclă în Rohia (Birdas 1994: 83). – Din germ. Schuster „cizmar”.
șustăr, șustări
s. m. (
intl.,
înv.)
1. patron, șef.
2. om priceput în afaceri / la aranjamente / la combinații.
șustăr dex online | sinonim
șustăr definitie
Intrare: șustăr
șuștăr admite vocativul substantiv masculin
șușter substantiv masculin admite vocativul
șustăr substantiv masculin admite vocativul