5 definiții pentru șucar
ȘUCÁR, -Ă, șucari, -e,
adj.,
s. n.,
s. m. (
Arg.)
1. Adj. (Despre oameni) Frumos, bine.
2. S. n. (In forma șucăr) Gălăgie, scandal; supărare.
3. S. m. (în forma șucăr) Hoț. [
Var.:
șúcăr s. n.,
s. m.] – Din
țig. șukar (pentru sensul
3, cf. și
germ. Schacher).
ȘUCÁR, -Ă, șucari, -e,
adj.,
subst. (
Arg.)
1. Adj. (Despre oameni) Frumos, bine.
2. S. n. (În forma șucăr) Gălăgie, scandal; supărare.
3. S. m. (În forma șucăr) Hoț. [
Var.:
șúcăr s. n.,
s. m.] – Din
țig. șukar. – Pentru sensul
3., cf. și
germ. Schacher. șucár adj. m., pl. șucári; f. sg. șucáră, pl. șucáre șucár (-ră), adj. – (
Arg.) Drăguț, prețios, frumușel.
Țig. šukar (Graur 188; Juilland 174-6;
cf. Wlislocki 121),
cf. sp. juncal (Claveria 224 și Bol. R. Acad. Esp., XXXIII, 92). Legătura cu șugar (Cihac, II, 528) este improbabilă.
Cf. șucări.
șucar, -ă, șucari, -e
adj. (
d. oameni) frumos
șucar dex online | sinonim
șucar definitie