9 definiții pentru constituire
constituíre sf [At:: MAIORESCU, CR. I, 265 / Pl: ~ri / E: constitui] 1 Alcătuire. 2 Înființare. 3 Organizare. 4 (Rar) Constituție (3). CONSTITUÍRE, constituiri,
s. f. Acțiunea de a (se) constitui; alcătuire, formare; întemeiere, înființare, organizare. –
V. constitui. CONSTITUÍRE, constituiri,
s. f. Acțiunea de a (se) constitui; alcătuire, formare; întemeiere, înființare, organizare. –
V. constitui. CONSTITUÍRE, constituiri,
s. f. Acțiunea de a (s e)
constitui; alcătuire, formare; întemeiere, organizare. Constituirea Republicii Democrate Germane iubitoare de pace înseamnă un punct de cotitură în istoria Europei. SCÎNTEIA, 1949,
nr. 1556.
constituíre s. f.,
g.-d. art. constituírii;
pl. constituíri
constituíre s. f., g.-d. art. constituírii; pl. constituíri CONSTITUÍRE s. 1. alcătuire, creare, desemnare, formare, instituire, înființare, numire, organizare, stabilire. (~ unei comisii.) 2. v. înființare. CONSTITUÍRE s.f. Acțiunea de a (se) constitui; formare, alcătuire. ♦ Întemeiere, înființare. [<
constitui].
CONSTITUIRE s. 1. alcătuire, creare, desemnare, formare, instituire, înființare, numire, organizare, stabilire. (~ unei comisii.) 2. creare, fundare, instituire, înființare, întemeiere, organizare, (astăzi rar) statornicire. (~ corpului grănicerilor.) Constituire dex online | sinonim
Constituire definitie
Intrare: constituire
constituire substantiv feminin