Dicționare ale limbii române

6 definiții pentru supraconducție

SUPRACONDÚCȚIE, supraconducții, s. f. (Fiz.) Supraconductibilitate. – Din fr. supraconduction.
SUPRACONDÚCȚIE, supraconducții, s. f. (Fiz.) Supraconductibilitate. – Din fr. supraconduction.
supracondúcție (fiz.) s. f., g.-d. art. supracondúcției; pl. supracondúcții
SUPRACONDÚCȚIE s. (FIZ.) supraconductibilitate.
SUPRACONDÚCȚIE s.f. Supraconductibilitate. [< fr. supraconduction].
SUPRACONDÚCȚIE s. f. supraconductibilitate. (< fr. supraconduction)

Supraconducție dex online | sinonim

Supraconducție definitie

Intrare: supraconducție
supraconducție substantiv feminin