9 definiții pentru scorbutic
SCORBÚTIC, -Ă, scorbutici, -ce,
adj.,
s. m. și
f. 1. Adj. De natura scorbutuiui, în legătură cu scorbutul.
2. S. m. și
f. Persoană bolnavă de scorbut. – Din
fr. scorbutique. SCORBÚTIC, -Ă, scorbutici, -ce,
adj.,
s. m. și
f. 1. Adj. De natura scorbutului, în legătură cu scorbutul.
2. S. m. și
f. Persoană bolnavă de scorbut. – Din
fr. scorbutique. SCORBÚTIC, -Ă, scorbutici, -e,
adj. 1. De natura scorbutului, în legătură cu scorbutul. Afecțiune scorbutică.
2. (Adesea substantivat) (Om) bolnav de scorbut.
scorbútic adj. m.,
s. m.,
pl. scorbútici;
adj. f.,
s. f. scorbútică,
pl. scorbútice
scorbútic adj. m., s. m., pl. scorbútici; f. sg. scorbútică, pl. scorbútice SCORBÚTIC, -Ă adj. De natura scorbutului. // s.m. și f. Bolnav suferind de scorbut. [< fr. scorbutique].
SCORBÚTIC, -Ă adj.,
s. m. f. (suferind) de scorbut. (< fr. scorbutique, lat. scorbuticus)
SCORBÚTIC ~că (~ci, ~ce) 1) Care ține de scorbut; propriu scorbutului. 2) și substantival Care suferă de scorbut. /<lat. scorbuticus, germ. Skorbutisch, fr. scorbutique * scorbútic, -ă adj. (d. scorbut; fr. scorbutique). Med. Care e de natura scorbutuluĭ: afecțiune scorbutică. Subst. Bolnav de scorbut.
Scorbutic dex online | sinonim
Scorbutic definitie
Intrare: scorbutic (adj.)
Intrare: scorbutic (s.m.)
scorbutic substantiv masculin