2 definiții pentru rău-platnic
RĂU-PLÁTNIC, -Ă, rău-platnici, -ce,
adj.,
s. m. și
f. (Persoană) care nu-și plătește datoriile (la timp). –
Rău +
platnic. *rău-plátnic adj. m.,
s. m.,
pl. rău-plátnici;
adj. f.,
s. f. rău-plátnică,
pl. rău-plátnice
Rău-platnic dex online | sinonim
Rău-platnic definitie
Intrare: rău-platnic (s.m.)
rău-platnic admite vocativul substantiv masculin
rău adjectiv substantiv neutru
platnic 2 s.m. substantiv masculin
Intrare: rău-platnic (adj.)
rău adjectiv substantiv neutru
rău-platnic adjectiv admite vocativul