METALÚRG, metalurgi, s. m. (Astăzi rar) Metalurgist. – Din germ. Metallurg, rus. metallurg.

METALÚRG, metalurgi, s. m. (Astăzi rar) Metalurgist. – Din germ. Metallurg, rus. metallurg.

metalúrg s. m., pl. metalúrgi

metalúrg s. m., pl. metalúrgi

METALÚRG s. v. metalurgist.

METALÚRG s.m. (Rar) Metalurgist. [< germ. Metallurg].

METALÚRG s. m. metalurgist. (< germ. Mettalurg, rus. metallurg)

*metalúrg m. (vgr. metallurgós. V. chirurg). Acela care știe metalurgia.

metalurg s. v. METALURGIST.