fărșang sn [At: (a. 1766) IORGA, S. D. XIII, 259 / V: fașang / E: mg farsang] (Înv; Trs) Carnaval.

FĂRȘÁNG s. v. câșlegi.

fărșáng (-guri), s. n. – (Trans.) Carnaval. Mag. farsang, din germ. Fasching (DAR; Gáldi, Dict., 126). – Der. fărșăngar, s. m. (mască, paiață).

fărșang s. v. CÎȘLEGI.