Dicționare ale limbii române

10 definiții pentru formativ

FORMATÍV, -Ă, formativi, -e, adj. Care formează aptitudini, deprinderi prin educație. – Din fr. formatif.
FORMATÍV, -Ă, formativi, -e, adj. Care formează aptitudini, deprinderi prin educație. – Din fr. formatif.
*formatív adj. m., pl. formatívi; f. formatívă, pl. formatíve
formatív adj. m. pl. formatívi; f. sg. formatívă, pl. formatíve
FORMATÍV adj. v. component.
FORMATÍV, -Ă adj. Care servește pentru formarea cuiva. [< fr. formatif].
FORMATÍV, -Ă I. adj. care servește pentru a forma. II. s. n. format (1). (< fr. formatif)
FORMATIV adj. alcătuitor, component, constituent, constitutiv, (rar) structural, (înv.) compozant, compunător. (Element ~ al unui ansamblu.)
FORMATÍV, -Ă adj. (< fr. formatif): în sintagma element formativ (v.).
FORMATÍV s. n. (< fr. formatif): v. formánt.

Formativ dex online | sinonim

Formativ definitie

Intrare: formativ
formativ adjectiv