Dicționare ale limbii române

2 definiții pentru boime

boíme, boimi, s.f. – Turmă de boi: „Sub Pt’iatra Gutâiului am ținut boime” (Papahagi, 1925: 325). – Din bou (< lat. *bovus) + suf. -ime.
boíme, -i, s.f. – Turmă de boi: „Sub Pt’iatra Gutâiului am ținut boime” (Papahagi 1925: 325). – Din bou (< lat. *bovum) + -ime.

Boime dex online | sinonim

Boime definitie